شهید حسن سفیران

 

بسم الله الرحمن الرحیم

زندگینامه شهید والامقام:حسن سفیران

دیگر بار قامت بلند ایمان در راستای خون ایستاد و یار عاشق پاک باز حسین(ع) شهادت را رنگی دیگر داد این بار بر درمان حسن سفیران بود که با عشق سرشار از ایمان بسوی جبهه نبرد حق علیه باطل شتافت و با خونش فریاد هل من ناصرا ینصرنی امام و قائدش را لبیک گفته و به لقاءالله پیوست. گفتیم با گذری در زندگیش برای شما برادران و خواهران عزیز این مطالب را متذکر شویم که اگر مخلص شدی خدا ترا میخواند و عاشقت میشود و همچنین ببینیم از این صفاتی که برادر شهیدمان داشت ما چه اندازه خود اینها را داریم.

برادر پاسدار حسن سفیران در سال 1340 در شهر خون دزفول عزیز و الگوی شهرها در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود از دوران ابتدایی تا راهنمایی و از دوران راهنمایی تا دبیرستان در کنار درسش در دکان پدرش کار میکرد و یک لحظه بدر را فراموش نمیکرد و اینطور بود که هر کس فکر می کرد حسن برادر پدر می باشد و از کار کردن در منزل و دکان کوتاهی نمی کرد روحیه کار و تلاش و فعالیت در درونش وجود داشت که میبینیم در دوران قبل از انقلاب در آن جو خفقان برادر شهید حسن از دکان پدر بعنوان محلی برای تبلیغات و نشر اسلام و روشن شدن حق از باطل استفاده می نمود و در اینجا است که برادرمان مورد شناسایی پلیس و ساواک قرار میگیرد و بعد از چند روز تعقیب شهید حسن با زیرکی خاص خویش فرار کرده و از این جریان جان سالم به در میبرد و یکبار دیگر در اثر فعالیت هایش بر ضد رژیم ساواک پدرش را دستگیر کرده و یک روز ایشان را شکنجه روحی داده که شاید پسرش را لو دهد ولی دژخیمان موفق نمی شوند و الحمدالله در این گیر و دار باز هم برادر حسن هیچگونه مدرکی از خود بدست ساواک نمیدهد. در کنار این همه فعالیت وی در جلسات قرائت قرآن شرکت می جست و از این جلسات برای خود سازی و دیگر سازی استفاده می نمود روزها به همین منوال میگذشت تا اینکه بوسیله پخش اطلاعیه های امام و تکثیر آنها توسط او و همرزمانش مردم آگاه شده و با تظاهرات و راه پیمائیهای مکرر مخالفت خود را علیه رژیم پهلوی اعلام میدارند و در این مواقع است که مردم آزادی و استقلال خود را باز می یابند برادر شهید از تلاشهای شبانه روزی باز نمانده و با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در کمیته انقلاب اسلامی دزفول و یونسکو بکار خود ادامه میدهد و با تلاشهای شبانه روزی خویش خیلی از ضد انقلاب داخلی را دستگیر مینمایند برادر شهید چون مسجد را به عنوان سنگر میدانست آنی از آن غافل نمی شد و به این علت بود که کار اصلی خویش را شرکت در جلسات مسجد میدانست و از این پایگاه محکم با عقائد منحرفی که در جامعه وجود داشت و هنوز هم وجود دارد قاطعانه برخورد  میکرد و با بیان رسایش مواضع انقلاب اسلامی را برای این فریب خورده ها روشن مینمود برادر شهید حسن چون از اخلاق حسنه ای برخوردار بود در اولین برخوردش مردم را شیفته خود میکرد.

خلاصه زمان گذشت تا اینکه جنگ تحمیلی عراق علیه انقلاب اسلامی ایران شروع شد. برادر شهید میدید که مسئولیت سنگین تر شده و می بایستی کار بیشتر کرد از این جهت در ستاد بسیج مسجد امام جعفر صادق(ع) بعنوان مسئول بسیج شب و روز کار و فعالیت میکرد از طرفی چون در فکر مستضعفین بود از نظر مادی و معنوی به این قشر رسیدگی مینمود و از طرفی دیگر خیلی در فکر برادران بسیج بود. در هر لحظه که فرصت میکرد در ایجاد طرحی برای پیشرفت دیگر برادران از نظر فکری و عقیدتی بود وی بارها به جبهه های مختلفی از قبیل کرخه، شوش، دالپری اعزام میشد و وقتی از جبهه رفتن سخن به میان می آمد میخواستند بعضی از برادران را به جبهه بفرستند میگفت که اگر یکی از شما برود و شهید بشود من خجالت می کشم پس می بایستی اولین نفر باشم که به جبهه بروم و شهید بشوم و به حرفش جامه عمل پوشاند و در آخرین بار که به جبهه دالپری اعزام گردید، به آرزوی دیرینه اش یعنی به لقاء معشوق خویش رسید.