شهید رشید اسلام منصور قمری نژادیان

وصیتنامه فرمانده رشید اسلام منصور قمری نژادیان       

بسم الله الرحمن الرحیم

اشهدان لااله الاالله واشهدان محمد رسول الله واشهدان علی ولی الله واشهدان اثنی عشر امامی حجت الله 

خدایا ، الهی بنده ای به در گاهت پناه آورده است و روی به تو دارد تو آخرین درجه متعالی وبزرگ مرتبه میدانم . دوای دردها توئی ، آشنا غریبان و آوارگان هم تو می باشی درگاهت را پناهی می دانم در تمام بن بستها ؛  معبودا در پناهت شرمسارم ودر سایه وجودت به خود ظلم کردم وعذر می خواهم خدای رحمان عذرم را پذیرا باش . خدایا اگر به جبهه آمده ام فقط رضای تو برایم مهم بوده است تاعمل کننده به اوامر و دستورهای الهی باشم . خدایا پروردگارا اعمالم را که تو دریای بیکران رحمت هستی پذیرا باش

ای ائمه اطهار (ع) وای حسین شهید که سیسد شهداء تو را خوانده اند ، زمان تکرار تاریخ است ودوباره صحنه های عاشورا تکرار می شود حسین شهید را همان راه تو می باشد وروح وجسمان فدای راهت ما پیروان ما پیروان راه شما هستیم .امام عزیز شمع راه هدایت وصراط مستقیم می باشد ومطیع امرش هستیم ومریدان جا برکف وآزاد او می باشیم.

ولایت او را ولایت حق وادامه دهندة ولایت ائمه معصوم(ع) ومجری احکام الهی وقرآن وسرافرازی اسلام محمدی (ص) میدانیم ودستوراتش را برقراری اسلام علی گونه وقیامشرا حسین وار می دانیم ونام وجودم را تکان میدهد پیرو راهش باشید که خط انبیاء واولیاء خداست ولی فقیه ای که در افکار وحالات بی نظیر ونمونه باشد.

آگاه باشید که هرکس خط امام را دنبال نکند منحرف می باشد وباید خود را اصلاح کنند باید پشت روحانیت افتاد.

حضور محترم کلیه خانوده از همگی طلب بخشش دارم پدر عزیز مرا باید ببخشی که دراین عمر کوتاه نتوانستم به شما خدمتی کنم اما از آن خوشحالم برای مادر خانواده مانند برادر بزرگی بودی اخلاقت حاکی از پدری مهربان ودلسوز وحاوی لطف ومحبت بود مادرم باید مرا ببخشی وحلالم کنی که راحت باشم مادر حالات تو برای من آشنایند اما مادر زینبی باش صبرکن و شهیدان زنده اند جسمم را که نیست اما روحم را که هست مادر زینب هم داغدار بود درست است داغت سخت است.

اما زینب دغدارتر از شما چراکه صحنة کربلا آشنائی دیرینه برای همه دارد بعد از سه فرزند و برادران و … تازه اسیری شروع می شود .

مادر اگر میخواهی راحت باشم باید زیاد صبر کنی وحمایت از امام و انقلاب را آموزگاری کنید واهل بیت را زنده کنی مادرعزیز مرا ببخش ونماز واحکام خدا را در خانه بیش از پیش زنده کنید اسطوره های مقام وپاینده واستوار باش ومادر ، برادرانم باید مرا ببخشید چه در خانه وچه در بیرون وارث خون شهداء باشید انقلاب اسلام مساجد ، جلسات را زنده نگه دارید . از مسائل سیاسی اجتماعی آگاهی پیدا کنید ودر امورات با هم تفاهم واتفاق نظر داشته باشید خودتان را در آیینة رهبری اصلاح وترمیم کنید مرا دعا کنید حامی امام ورهبر باشیدو الهی تربیت کنید ومانند ابوالفضل نسبت به حسین (ع)ب شهداء چنین احساسی کنید عیوبتان را به همه بگویید تا ساخته شوید احترام همدیگر را داشته باشید و تکریم شخصیت کنید .

خواهرم باید زینب گونه باشدوزینب رنج دیده وبلا کش انقلاب باشد و وفاداری به انقلاب را از زینب (س) ارث ببرند با علوم اسلامی انس بگیرید وحامی انقلاب و رهبری در هر زمان باشید واحکام الهی را عمل کنید . مادر را دلداری دهید وتسکین دهندة او باشید .

چند روز برایم نماز بخوانید و روزه بگیرید . در صورت امکان سالی یک دفعه روضه حضرت قاسم را بخوانید وسیاهپوش وعزادار حسین (ع) باشید ودر سوگ او ناله وزاری کنید محرم را زنده کنید واز خدا برای من طلب مغفرت کنید در صورت امکان نماز اول قبر را برایم بخوانید ودوستان دور و نزدیک را اطلاع دهید برایم نزد خدا دعا کنید از همگی حلالیت می طلبم  واز برادران وپدر میخواهم خانه را مانند گذشته زنده نگهدارید ودور هم جمع شوید ، وتوکل به خدا وتوسل به ائمه از ضروریات است یادتان باشد آنچه که دارم هم در اختیار پدرم می باشد برای امام دعا کنید برای چندمین بار می گویم به انقلاب واسلام مظلوم کمک کنید که همگی باید حساب پس بدهیم اگر کسی را چیزی باید بدهم از طرف من بدهید . جنگ می کنیم تا انقلاب اسلامی زنده بماند .

ما زائران حسین (ع) هستیم نمی گذاریم زنده بودن وشهید شدن حسین(ع) در چنگ یزیدیان باشد . با وجود اسلام یزیدیان بی معنی هستند وباوجود آنها زاید می باشند .

دوستار همگی شما

منصور قمری نژادیان

1365/10/2

بسمه تعالی

من المؤمنین رجال صدقواما عاهدوا… علیه وفمنهم من قضی نحبه ومنهم من ینظرومابدلو تبدیلاً
                          

 (قرآن کریم)

“زندگی نامه معلم وارسته وفرمانده رشیداسلام“

“شهید منصور قمری نژادیان ”

 

برادر منصور قمری نژادیان درسال 1344 در یک خانوادة مذهبی چشم به جهان گشود ، از همان اوان تولد ودوران طفولیت مورد احترام وعلاقة افراد خانواده واهل فامیل بود ، در طی سپری شدن دوران کودکی و ورود به دبستان بدلیل هوش سرشار واستعداد فراوان در زمینة درسی تحصیلات ابتدائی را با موفقیت هرچه تمامتر به اتمام رسانید وبه مقطع راهنمائی وارد گردید ، همزمان با شروع فصل نوجوانی وایجاد تحولودگرگونی در زندگی اش شروع به کسب معارف اسلامی نمود گوئی در این اندک زمان عمر کوتاهش می خواهد(( راه صد ساله را یک شبه بپیماید)) آری بزرگ شدن در یک خانواده مذهبی ودوستدار واقعی اهل بیت عصمت وطهارت وتربیت صحیح ومبتنی بر موازین اسلامی وحضور در جلسات قرئت قرآن مسجد امام جعفرصادق(ع) روز به روز به شکوفائی استعدادها وتوانائیهای او می افزود ودر کنار تحصیل علم ودانش با استعانت از خداوند تبارک وتعالی با حضور در جلسات مذهبی وسیاسی وشکل گیری جریانات انقلاب اسلامی به رهبری امام راحل(ره) شرکت فعال می جست وبا وجود سن اندکش درزمان پیروزی انقلاب کنجکاوانه وبادرایت برخورد می نمود واز هر فرصتی بیشترین استفاده ها را می برد وکتابهای مذهبی را با دقت مطالعه مینمود تا اینکه در سال 1357 انقلاب اسلامی به رهبری امام راحل  به پیروزی رسید ، منصور بسیار خوشحال وسپاسگذار درگاه خداوند بود .               

با تکامل شرایط جسمانی  و روحی و اوج گیری مبارزات مردم ایران به رهبری حضرت امام (ره) و ادامه تحصیل در هنرستان فنی (شهید مظلوم بهشتی ) در انجمن اسلامی در کارهای فرهنگی که بعنوان یک نیاز جدی تلقی می شد حضور فعال با دیگر دوستانش داشت و اکثر دوستان و نزدیکان ایشان با او فعالیت داشتند.

داشتن اخلاص واعتقاد وی به ائمه معصومین (س) وجه تمایز وی از دیگر دوستانش می دانستند . برخوردهای روزانه با توکل  برخداوندوداشتن نظم و انظباط در کارها در محیط مدرسه وخانه همواره به دلیل منظم بودن در امورات منزل مورد توجه افراد منزل قرار می گرفت ، در کانون گرم خانواده همیشه به افراد خانواده بخصوص به پدر ومادر گرامی خود طبق سفارش خداوند در قرآن که می فرماید : (ان بالوالدین احساناً ) نیکی می کرد به گونه ای که رفتار و کردار نیک و شایسته این شاگرد مکتب اسلام در کانون خانواده واهل فامیل منشاء خیر وبرکت ونوع دوستی وبرقراری روابط انسانی – اسلامی مینمود وهمة اهل فامیل ودوستان از همان لحظه نخستین بذرخورد با او شیفتة رفتارش می شدند ودوستان زیادی از او می شناسیم که در اولین برخورد برخورد با او شیفته وقار ، متانت ، صداقت ، شجاعت، درایت ، دیانت کمالات او می شدند ودر همان ارتباط اولیه ، دوستان خود را به تقوی و پرهیزگاری از زر وزیور دنیا سفارش می کرد وبا الگو گرفتن از دستورات حیاطبش اسلام وقرآن وتمسّک به خاندان عصمت و طهارت و علاقة بی شائبه به ولایت امر مسلمین حضرت امام(ره) و ارتباط معنوی با روحانیون روح تشنة خود را در  زمینة علوم ومعارف اسلامی سیراب می نمود، باداشتن شخصیتی معنوی و روحانی درزمینه راهنمایی وهدایت نوجوانان ونسل انقلاب اسلامی به تربیت آنها در جلسات قرائت قرآن همّت می گماشت، و از اندوخته های معارف وعلوم اسلامی خود در این راه نوجوانان را به راه راست هدایت می نمود ، در کنار فعالیتهای اسلامی ومستمر با محرومان وبینوایان همدردی ونسبت به رفع مشکلات آنها  در حد توان خود چاره اندیشی می نمود وهمواره در جهت رفع معضلات ومشکلات قشر آسیب پذیر جامعه همت می گماشت وبه خاطر همین عشق وعلاقه به محرومین با کمیته امداد امام خمینی دزفول همکاری مستکمر مینمود وبا آنها وقارهمیشگی وتبسم ملیحش از هیچ کوششی نسبت به شناسائی ومحرومیت زدائی آنها دریغ نمی ورزید وهمیشه می گفت ( کار برای محرومین جامعه یک وظیفه است )

همزمان بافعالیتهای چشمگیرش در بسیج کمیته امداد(ره)وادامه تحصیل به دلیل تجاوز رژیم بعث ومزدور عراق و اعلام  نیاز جبهه ها مبنی برحضور نیروهای داوطلبانه در جبهه ، بارها در جبهه های نبرد حق علیه باطل و عملیاتهای مختلف از قبیل عملیات رمضان وجبهة شوش (عنکوش) و دشت عباس وکرخه وغیره شرکت مستر داشت وبعد از فراغت از رزمیدن و نبرد درجبهه ها در پشت جبهه ها مجدداً به حفظ وحراست از نوامیس واموال مردم در گشتاهای شبانه به اتفاق دوستان وهمرزمانش در دفاع مقدس می پرداخت و با وجود عشق زاید الوصف به خانواده وبخصوص به پدر ومادر، اما لحظه ای رادر منزل آسوده نخوابید وبه دور از هرگونه ریاکاری وتکبر با حضور در فعالیت های مذهبی سیاسی اجتماعی نظامی شرکت فعال داشت وهمواره حضور او را در محافل مختلف موجب شور ونشاط ودلگرمی وپشتکار وجدیت دوستانش بود.

 در مسئولیت پذیری با الهام از دستورات ورهنمودهای پیامبر عظیم الشان خود حضرت محمد(ص) بسیار کوشا و راسخ و بی نظیر بوده به گونه ای که در محیط مدرسه ودانشگاه نماینده دانش آموزان ودانشجویان  در صحنة محافل مذهبی ومسجد مسئول جلسة قرائت قرآن ودر صحنه های جنگ ومبارزه فرمانده رشید سپاه اسلام بود وبا اسوه و الگو بودن در جامعه وخانواده در مقابل دشمنان داخلی (منافقین) قهار وشجاع ونترس بود وبا آنها به شدّت مبارزه می نمود.

آری او مصداق عینی جهادگر ( فی سبیل الله) وعبد صالح خداوند ودوستدار عترت خاندان اهل بیت (س) وپیروسر سخت ولایت فقیه ودوستدار مرجع آیات عظام وبا حضور در تمامی صحنه ها ی زندگی . اجتماعی وفردی با تمسّک وتأسی به ائمه معصومین (س)و در رأس آنهاحضرت سید الشهداء (ع) به نوحه سرائی او و 72  تن از یارانش مبنی بر زنده نگه داشتن فلسفه عاشورا می پراخت وهنوز که هنوز است روح او در تعزیه داری سرور  وسالار شهیدان حاضر و ناظر است چرا که به تعبیر امام راحل شهید نظر میکند به وجه الله وبالاخره بعداز سالیان متمادی مبارزه در سنگر های مختلف اجتماعی بطور همزمان در سال 1363 در دو سنگر دانشگاه وتربیت معلم پذیرفته گردید که به دلیل عشق وعلاقه بی نظیرش به تربیت نس جوان ، شغل معلمی را که همانا شغل انبیاء است بر دیگر کارها ومشاغل ترجیح می داد وبا اخذ بهترین نمرات رشته کاردانی(دبیر حرفه وفن) از تربیت معلم شیراز  فارغ التحصیل گردید ودر این اثنا بود فرمانده کل قوا یعنی حضرت امام خمینی (ره) عاشقان ثارالله وپیش  کسوتان  خخون وشهادت (یعنی بسیجیان همیشه قهرمان وفاتح کشورمان) را به سوی جبهه ها فراخواندند واین بار نیز منصور به اتفاق دیگر دوستان وهمرزمانش در این اعزام حالاتی روحانی و ملکوتی را در پیشاپیش به دوستان وخانواده نوید می داد تا اینکه در عملیات کربلای 4 با عزمی آهنین وبا توکل بر خداوند متعال وبا پذیرفتن مسئولیت وفرماندهی همرزمان خود بعد از یک در گیری تن به تن و رو در رو و شکستن حلقه محاصرة بعثیون کافر به همگام نجات ورهائی دیگر همرزمان مجروحش از اسارت دشمن بعد از بازگشت به عقب جبهه ، دوباره به خط مقدم وصحنة کارزار برگشت و شجاعانه وبه دور از هر گونه ترس و وحشتی به هنگام نجات همرزمانش معنی ایثار را عینیت دوباره بخشید که بعضاً از ایثار والاتر وبالاتر بود مجاهدی فی سبیل الله که با شهامت وشجاعت بی نظیرش تاریخ مبارزه حق را بر علیه باطل شرمنده ساخت وبالاخره بعد از رشادتهای زایدالوصف مورد اصابت گلوله های آتشین وددمنشانة بعثیون کافر قرار می گیرد وبه فیض عظمای شهادت نائل می آید وهمان مزدی که همیشه در انتظارش بود با یازده سال اسارت جسم نازنین اش در غربت به مولایش تقدیم میدارد و با پرواز روح بلندش به ملکوت اعلی ما را در فلسفه انتظار مولایش مهدبی موعود (عج) برای همیشه بشارت می دهد.

روحش شاد و راهش مستدام باد